Recenzja: "Reckless. Kamienne ciało." Cornelia Funke

Tytuł: Reckless. Kamienne ciało

Autor: Cornelia Funke

Wydawnictwo: Egmont

Data wydania: 2012-03-21

Tom: I

ISBN: 978-83-237-3566-3

Objętość: 350

Cena: 34,90

Moja ocena: 6/10 pkt.

Szufladka: Ciekawa.

Znacie historię o Alicji w Krainie Czarów? Oczywiście, kto by jej nie znał. W kolejnej części swoich przygód trafiła na druga stronę lustra, gdzie została uwięziona. Podobnie miał tez bohater dzisiejszej książki – Jakub.

Nastolatek żył przez wiele, wiele lat po drugiej stronie lustra, znajdując tam schronienie i prawdziwy dom, którego do tej pory nie mógł i nie uświadczył. Miał tam, więc wszystko, czego zapragnął, a co tak bardzo różniło się od dotychczasowego życia. Prawdziwy świat z bajki, – kto by nie chciał tam żyć? Otoczony przez nimfy, czarownice, i inne baśniowe stwory przemierzał liczne krainy w poszukiwaniu magicznych skarbów. Popełnia niestety największy błąd w swoim życiu – pozwala przejść na druga stronę lustra swemu bratu, który zraniony przez nimfę zaczyna zmieniać się w nefryt. Jakub oczywiście poprzysiągł sobie, że zrobi wszystko, aby proces ten zatrzymać, a wręcz cofnąć. Nie wie jednak, jakie czekają go przeciwności losu i liczne niebezpieczeństwa, by tego dokonać. Mimo to, nie cofnie się przed niczym, byleby tylko znaleźć lekarstwo. Może to oznaczać wielkie niebezpieczeństwo – a czasu jest coraz mniej…

Cornelia Funkie pokazała nam swoją powieścią, że nie każda baśń jest taka, jak inne do tej pory wydane. Z jednej strony książka jest oryginalna – mam tutaj na myśli kwestię wydania. Bardzo przejrzysty tekst, który łatwo i szybko się czyta, a w dodatku liczne i w dodatku oddające książce charakter rysunki pozwalają się lepiej zagłębić w treść. Nie spodobał mi się jednak fakt, że w trakcie czytania miałam straszne wrażenie, że autorka naprawdę wzorowała się na dziele pana Lewisa oraz wielu innych baśniach, o których słyszałam sama będąc dzieckiem. Tyle, że w tym przypadku pokazane zostały w sposób „groźniejszy” i bardziej „tajemniczy” niż uprzednio. Nie mam oczywiście na myśli tutaj dokładnych wydarzeń, a tylko zarysowanie fabuły i niektóre fakty. Tak, jakby autorka postanowiła wrzucić wszystko do jednego worka, tworząc tym samym mieszankę wybuchową.

Gdybym miała patrzeć na nią wyłącznie od strony tematycznej – to, jak na baśń jest dobra. Ciekawa wręcz. Chociaż mało zaskakująca. Są oczywiście momenty, gdy książka porusza do głębi i aż chce się czytać, ale jest ich stosunkowo mało. Nie wiem, czy tylko ja miałam wrażenie, że strasznie długo książka się rozkręca, a gdy już to się dzieje, to fabuła toczy się bardzo powoli. Nie spodobali mi się również bohaterowie. Może i są naturalni, ale jak dla mnie zbyt dziecinni. Nie wiem, dlaczego, ale mam wrażenie, że lepiej by pasowały tutaj postacie starsze, – ale też nie koniecznie super dorosłe. Jak dla mnie to nie są zbytnio przekonujący i odpowiednio dobrani, – ale w tym przypadku każdy widzi to inaczej, więc to tylko moja opinia. Jeśli chodzi o styl i język to są bardzo proste – momentami aż za bardzo, przez co ma się wrażenie, jakby książka była pisana pod kątem dziecięcego rozumowania. Ale mimo to nie czyta się jej ciężko, a co najważniejsze nie jest nudna, – lecz gdybym miała powiedzieć, co tak naprawdę mi się tutaj spodobało, to najbardziej, zaplusowała u mnie chyba okładka. Wiem, ze nie powinno się oceniać książki po okładce, ale ta wyjątkowo przypadła mi do gustu.

Podsumowując - książka nie jest zła, ale do wybitnych też nie należy. Nie wiem, czy jeszcze do niej wrócę, a jeśli już to nie w najbliższym czasie. Ciężko jest mi jakoś ją przywiązać do danej grupy wiekowej i upodobań, ponieważ dla dzieci jest momentami zbyt mroczna, a dla dorosłych może się wydawać odrobinę dziecinna i przewidywalna. Mogę ja polecić osobom, które mają ochotę na coś nieprzeciążającego wyobraźni, z dodatkiem lekkiej tajemniczości i fantastyki. Jeśli jest jednak ktoś, komu nie spodobałaby się nowe odsłony znanych baśniowych postaci, to nie radzę się za nią zabierać [chyba, że z dozą zrozumienia na takie zabiegi].

Za możliwość zrecenzowania powyższej książki dziękuję portalowi Sztukater.pl